Nazomer

En zo is er opeens weer ruim een week voorbij. Ik geniet van het feit dat het normale leven is begonnen. Er komt weer ruimte in de dag. De kinderen hebben het over het algemeen hartstikke naar hun zin op school. We verbazen ons over wat ze al mee krijgen. Iets waar ze aan moeten wennen is huiswerk, Guillem heeft lijsten met Catalaanse woorden mee die hij moet kennen. Daarnaast moet hij de tafels van 2,5 en 10 leren. Die kent hij gelukkig allang. Het is fijn dat ze met sommige dingen al iets verder zijn, alles in een andere taal is al intensief genoeg. Laia krijgt morgen haar eerste huiswerk, ze moet vijf dieren opschrijven. Dat is nog wel te overzien. Wat ik trouwens echt heerlijk vind is dat de kinderen pas om 9.00 op school hoeven te zijn. Deze tijd bevalt mij wel. 

Met de kinderen op school kan ik ook lekker werken. Het is heel fijn om gewoon wat uur te kunnen maken zonder tussendoor steeds gestoord te worden. Mijn taken die ik nu heb, kan ik op elk moment doen. De ene keer zit ik 's ochtends direct achter de laptop, de andere keer maak ik 's avonds nog een uurtje. Wat een geluk en luxe dat het zo kan!

Dit geeft mij ook de vrijheid om eens op pad te gaan. Afgelopen donderdag ben ik 's ochtends naar Blanes gereden. Om half 10 's ochtends liep ik op een zo goed als leeg strand. Wat een verschil met de zomer. Er lopen zeker nog toeristen maar het zijn er een stuk minder. 

We wonen hier aan de rand van het dorp op de berg. Achter ons is alleen maar bos. Afgelopen week in de auto hadden we het over zwijnen. En hoe toevallig, diezelfde avond hoorde Alfredo iets. En ja hoor, vanaf het balkon konden we de zwijnen zien staan. Gelukkig zijn ze overdag vaak wat dieper in het bos... Een paar dagen geleden hoorden we 's nachts weer steeds een geluid. Na een hele zoektocht bleek het de antenne te zijn van de vorige bewoners. Gelukkig was dit goed op te lossen. 

Verder hebben we een osmose gekregen. Blijkbaar weet je wat ik bedoel als je een Spanjaard bent. Een osmose is een apparaat dat het water filtert zodat je drinkwater krijgt. Dit is fantastisch! Want tot nu toe waren we aan het slepen met grote flessen van 8 liter, dat is nu verleden tijd. Alleen een beetje jammer dat de meneer die het kwam installeren het niet helemaal goed heeft gedaan want ja hoor, opeens hadden we een plas water op de vloer. Hij heeft het en niet goed aangedraaid, én we kwamen erachter dat hij een gaatje heeft geboord in de afvoer pfffff, morgen komen ze het repareren als het goed is. 

Afgelopen weekend hadden wij een bruiloft. Een vriend van Alfredo ging trouwen. Hij trouwde op dezelfde locatie als waar wij getrouwd zijn zeven jaar geleden. Een hele andere bruiloft maar het voorgerecht was hetzelfde en vier van de zeven obers ook!
En voor al onze gasten van toen, er werd weer druk gezwaaid met servetten VIVAN LOS NOVIOS!! De bruiloft was bijna naast het huis van mijn schoonouders, de kinderen konden we daarheen brengen. In Spanje is het heel normaal dat kinderen meegaan naar een bruiloft. Toen wij om 2 uur 's nachts afhaakten, waren er nog altijd kinderen rondjes aan het rennen in de tuin. Sommige dingen gaan hier zo anders. 

De volgende dag zijn we blijven lunchen, dat doe je vaak uitgebreid op zondag. En hout wezen zoeken in het bos. Wij bereiden ons stap voor stap voor op de koude winter ;) Vandaag hadden we ook weer een zondagse lunch. De familie van Alfredo en zijn nichtje met haar familie kwam langs. Lang leve de grote tafel onder het huis, we hebben er nog eentje bijgezet en zo passen er met gemak 15 mensen. Ik vind het heerlijk dat het kan, niet met zijn allen binnen zitten maar gewoon lekker buiten. Alleen een beetje jammer van alle muggen... Na de lunch zijn we naar een uitkijkpunt gewandeld. Op een km afstand van ons huis heb je weer een ander prachtuitzicht. De voordelen van in de bergen wonen. Overigens vind ik dit bergen, maar officieel zijn dit heuvels. 

Afgelopen vrijdag zijn de kinderen bij de neefjes wezen logeren. Ik ben lekker gaan dansen en daarna zijn we samen even naar Blanes gereden voor een drankje. Bij thuiskomst konden we nog wat potjes poolen. De oud bewoners hadden een grote pooltafel. Het was onmogelijk voor hun om deze te verplaatsen dus ook de pooltafel is achter gebleven. Niets alles was rotzooi, van sommige dingen hebben we veel plezier. Gisteren hebben we de kinderen weer opgehaald en zijn we daar het bos in geweest. Achter hun huis werd vroeger veel metaal gewonnen en er zijn nog grotten waar je zo in kunt. Leuk dat dat zomaar kan. 

En ons eerste bezoekje aan Nederland komt eraan! Aanstaande vrijdag gaan we met de hele familie naar de Efteling om het huwelijksjubileum van papa en mama te vieren. We hebben er allemaal zin in. Heel veel tijd en ruimte om veel met Nederland bezig te zijn heb ik nog niet gehad. Maar met dit in het vooruitzicht groeit de zin om iedereen te zien met de dag. De aftelkalender is gemaakt, nog vijf nachtjes!