Op 100 plekken tegelijk bezig

Zaterdag kwamen Alfredo zijn ouders langs voor de gezelligheid én om te helpen. Alfredo's moeder is flink gaan poetsen wat heel fijn was. Maar om het echt schoon te krijgen hebben we nog wat rondes te gaan. Alfredo en zijn vader zijn van alles gaan doen samen, de speelgoedkasten zijn in elkaar gezet, een bureau voor boven, eentje voor beneden, een extra bed in elkaar gezet, de diepvries op de plek, de tv opgehangen en ik vergeet vast nog dingen. Alfredo zijn moeder had eten meegenomen dus we konden genieten van een lekkere Spaanse lunch. Verder is het vooral fijn dat het lekker opschiet als je met meer bent.

Zondag hadden we een wat rustigere dag. We zijn nog wel even op pad geweest voor wat praktische dingen maar daarna zijn we naar Blanes gereden. Een parkeerplek vinden was onmogelijk. Deze week is de kermis van Blanes gestart en het is natuurlijk volop zomer. Kortom,het is erg druk. Maar uiteindelijk is het gelukt en konden we lunchen. De bediening liet een beetje te wensen over dus we hebben heel gezellig om de beurt gegeten. Daarna zijn Alfredo zijn ouders weer naar huis gegaan en wij lekker naar het strand. Laia geniet van het zwemmen en spelen met zand. Guillem had ontdekt dat er krabbetjes waren op de rotsen, niets leuker dan dat. En wij, lekker een beetje zwemmen, kletsen, zonnen en genieten van dit soort momenten.

Afgelopen maandag was Alfredo zijn eerste werkdag bij zijn nieuwe baan. De kinderen gingen heerlijk spelen en ik ging met de rijksoverheid bellen, pffff ik kan officieel concluderen dat je na zulke telefoontjes verwarder bent dan ervoor... Laten we zeggen, het was met alle onduidelijkheden en alles wat nog moet gebeuren, niet mijn beste dag. 's Avonds na het werken van Alfredo zijn we nog wel even lekker de zee ingedoken, dat maakte wat goed. 

Dinsdagochtend heb ik koffie gedronken met de overbuurman. We hebben niet heel veel buren maar de buren die we hebben ontmoet zijn allemaal heel vriendelijk. Ze zeggen ook stuk voor stuk dat het hier heerlijk wonen is, zo lekker rustig. Ze zijn ook stuk voor stuk zo'n 10-20 jaar ouder :)

Na de koffie ging ik met Gina, een Spaanse vriendin en de kinderen naar de Policia Nacional. Ik heb een NIE-nummer (BSN) maar mis nog een deel. Bij de Policia duurde het vooral erg lang. Na meer dan een uur wachten waren we eindelijk als laatste aan de beurt. Om vervolgens na twee minuten buiten te staan omdat ik niet de juiste papieren mee had. Ook moet ik nog iets betalen, dat kan niet even online nee daarvoor hebben we weer een afspraak nodig bij de bank. Daar moeten we toch heen want ook al hebben we een app, ook voor een adreswijziging moeten we weer langs. En we moeten nog een keer naar de bank want we hebben nu een rekening voor buitenlanders maar deze moeten we afsluiten want we zijn nu inwoners. We moeten een nieuwe rekening openen. Maar we hadden toch net betaalpassen aangevraagd... soms snappen we er niets meer van! Alle regeldingen zijn gewoon niet leuk. Ook in Nederland waren die nooit leuk maar eerlijk gezegd had ik verwacht dat een aantal dingen duidelijker zouden zijn. Gina is de rest van de dag gebleven en heeft geholpen met het slopen van alle meubels die onder het huis stonden. 
Woensdagochtend kwamen er twee mannen die voor ons drie keer naar de stort zijn gereden (moesten we uiteraard wel voor betalen). Zo fijn dat de meeste troep nu weg is. Al kunnen we nog wel een busje vullen met alle spullen die nog steeds tevoorschijn komen uit de kasten. Vanochtend vond Alfredo nog een leeg pak koekjes ergens hoog in een kast..

Woensdag waren er ook nog twee andere mannen aan het werk. Zij hebben ervoor gezorgd dat we direct op de waterleiding aangesloten zitten en niet via een depot. En dat we warm water hebben! We kunnen heerlijk douchen!!! 

's Avonds kwam Joel met familie, hij zat in Huissen bij Guillem in het voetbalteam. Hoe toevallig, ook hij heeft een Spaanse vader en een Nederlandse moeder. Wij konden heerlijk kletsen in een mix van Nederlands en Spaans en de kinderen konden gezellig spelen. 

Toen wij naar bed wilden gaan werden we gek van de muggen. We hebben sowieso veel last van muggen, vliegen en mieren. Na voor de derde keer het bed uit te zijn geweest en we de hoop hadden dat we nu echt konden slapen, kwam Laia. Laia had buikpijn en ja hoor, niet veel later kwam alles eruit. Ze heeft de hele nacht moeten overgeven, zo sneu voor haar en het was een erg lange nacht.. Dit was het eerste moment dat ik even ons huis op de Black Alicante miste. Na het bed voor de tweede keer verschoond te hebben was ik door het beddengoed heen want tsja lang niet alle dozen zijn uitgepakt. En het is hier nog veel meer behelpen. Vandaag heeft ze de hele dag op de bank gehangen met koorts. Gelukkig niet meer overgegeven en gelukkig is ze heel schattig en rustig als ze echt ziek is. Hopelijk gaat het morgen beter. 
Het goede nieuws van de dag is dat Guillem weer kan zwemmen in ons zwembadje. Hij had de eerste dag ergens allergisch op gereageerd en het chloor verergerde dat. Na een paar dagen smeren met een creme én het zwembad vermijden is de plek weggegaan. 

Morgenochtend vroeg komen er weer twee mannen want we hebben een buis die lekt. Hopelijk kunnen ze het morgen repareren..

Korte samenvatting: afgelopen week weer veel gedaan maar ik vond het ook wat pittiger. Er moet gewoon heel veel en ik geloof dat we vorige week ook op adrenaline vlogen. Alle mensen om ons heen zeggen poc a poc (stapje voor stapje) en dat is ook ons motto maar tegelijkertijd wil ik al iets verder zijn. Daarnaast is Alfredo aan het werk en hoe fijn het ook is dat hij deze baan heeft en gewoon vanuit huis kan werken. Het liefst heb ik hem de hele dag gewoon bij ons. 

Het allerbeste nieuws? Morgen vertrekken mijn ouders met de auto en ze komen naar ons toe! Onwijs veel zin om ze ons plekje te laten zien, samen te zijn, te klussen en vooral gewoon vakantie te vieren. En natuurlijk ze te laten deelnemen aan onze Spaanse levensstijl en ze te laten zien dat ik mij over het algemeen best goed red in het Spaans. 

En die Spaanse levensstijl, niet verwacht maar automatisch lunchen we rond 14.00 en avondeten lukt ons zeker niet voor 20.00

Ik heb trouwens genoten van alle berichtjes hier, op de app, Insta en Facebook uit (on)verwachte hoek. En we hebben onze eerste post ontvangen, hoe leuk! Nou hasta la proxima!