Maandje papa en mama en meer

Ik was gebleven bij de dag voor het kerstoptreden, het voelt een eeuwigheid geleden. Het kerstoptreden was vooral heel schattig. Ze stonden ertussen alsof ze nooit anders hebben gedaan.

En toen hadden ze eindelijk kerstvakantie. Zaterdags zijn we naar Alfredo zijn ouders gereden om daar alvast een beetje de feestdagen te vieren. Zondag heeft zijn vader ons naar het vliegveld gebracht. Het was heerlijk om weer in Nederland aan te komen en gezellig naar mijn ouders te gaan. We hebben twee weken lang bij hun in het appartement geslapen en dat was helemaal goed. De kerstvakantie was vooral heel gezellig en intensief. Gelukkig had ik van te voren zo goed als niets vast liggen zodat we ook echt per dag konden kijken wat haalbaar was en leuk. De eerste dag zijn we heerlijk de hele dag bij mijn zus geweest. Aangezien wij het hoofdgerecht zouden verzorgen op tweede kerstdag konden we gelijk de volle AH induiken. Kerst was heel fijn, natuurlijk op kerstavond All you need is love gekeken. Eerste kerstdag was rustig met zijn zessen en tweede kerstdag hebben we lekker met de hele familie gevierd. Waar het jaren geleden nog heel druk was met allemaal kleine kinderen, is het nu vooral heel gezellig om met zijn allen samen te zijn. Verder wilden de kinderen natuurlijk afspreken met vriendjes dus de weg Velp Huissen heb ik geregeld afgelegd. Doordat we in Nederland waren konden we ook gewoon naar de verjaardag van mijn broer. Alfredo moest nog een paar dagen werken en ik was gelukkig vrij. 

Zelf had ik ook een wensenlijstje, heerlijk om gewoon even bij vrienden langs te kunnen gaan en uren te kletsen. Met oud en nieuw gingen we gezellig naar Rik en Niki. Er was nog één parkeerplek in de straat, precies voor ons oude huis. Toch leuk om daar het oude jaar af te sluiten, het voelde heel vertrouwd met alle bekende gezichten die we hebben gezien.  Middenin de kerstvakantie zijn Alfredo en ik ook nog een nachtje samen weg geweest. Ik vond het heel fijn om even met zijn tweeën te zijn, want de vakantie was echt zoals een kerstvakantie hoort te zijn, heel veel (onverwachte) gezelligheid en drukte. Het was ook fijn om even rustig samen te kunnen zitten en het te hebben over, hoe vind je het om terug te zijn in Nederland. Ik merkte dat ik het vertrouwde/bekende wel had gemist. Het is gewoon zo makkelijk als je precies weet wat je waar kunt vinden, weet wat je kunt verwachten, allemaal leuke mensen kent. Maar zo richting het einde van de vakantie merkte ik dat ik toch wel terug naar Spanje begon te verlangen. Ik zie het als een cadeautje, twee landen waar ik mij zo thuis kan voelen. 

De laatste avond van de kerstvakantie was wel het grootste cadeautje! Sanne nam mij heerlijk mee uit eten bij Retiro en daarna zouden we volgens haar naar 'vroeg zat' gaan. Opeens wilde ze door Sonsbeek lopen want daar zouden zulke mooie lichtjes zijn. Nou wie mij een beetje kent weet dat ik nooit in het donker door een park zou lopen maar ja, soms moet je mee. En toen we even een café binnen gingen voor koffie zat het vol met vrienden, collega's en familie. Mijn eigen verrassingsfeestje voor mijn 40ste verjaardag geregeld door Alfredo en zijn hulp :) Hoewel ik heel erg mijn best had gedaan om niets door te hebben had ik natuurlijk wel wat door. Desalniettemin vond ik het een mega leuke verrassing!! En het leukste vond ik dat iedereen die ik nog had willen zien maar wat er natuurlijk in die twee weken niet van gekomen was, was er gewoon. Ik vond het zo'n cadeautje!! Het liefst word ik gewoon nog vier keer 40. 

En toen zat de vakantie erop. 100% voldaan en eerder moe dan uitgerust gingen we weer terug naar Spanje. We werden opgehaald door Alfredo zijn vader en zijn nog een nachtje naar hun geweest. De kinderen hadden dit keer minder moeite met het afscheid nemen want bij yayo en yaya lagen cadeautjes te wachten. Guillem werd de dag erna 6 dus dat hebben we daar met Alfredo zijn ouders gevierd. De meest actieve verjaardag was het zeker niet want we waren allemaal hartstikke moe. De kinderen vielen 's middags zelfs in de auto in slaap, dat maken we echt zelden mee. De dag erna waren ze gelukkig nog vrij, lekker bijkomen van alle indrukken, gezelligheid en het reizen. 

Op woensdag moesten de kinderen weer naar school en naar ons idee hadden ze er best zin in. Ze geven wel allebei wat duidelijker aan dat ze het in Nederland leuker vinden. Niet zo gek, ze hebben echt genoten van het samenspelen en het kletsen. Wat ze in Nederland hadden dat hebben ze hier natuurlijk nog niet. Maar we zien alweer zo'n verschil met een paar maanden geleden. Stap voor stap.

Woensdagavond heb ik mijn ouders opgehaald van het station in Girona. Zij zijn voor mijn verjaardag met de trein naar ons gekomen wat ontzettend goed is bevallen. Donderdag was dan eindelijk mijn echte verjaardag en wat een cadeautje qua temperatuur. We hebben de kinderen naar school gebracht en zijn heerlijk met zijn vieren in de zon gaan ontbijten aan het strand. Het was zo relaxt en fijn. 's Middags kwamen Sjoerd en Fleur met de kinderen nog gezellig mee proosten. En op zondag hebben we het met een typisch Spaanse lunch gevierd met papa, mama en de familie van Alfredo. Ook weer zo'n heerlijke dag!

Papa en mama zijn twee weken bij ons geweest. Waar het van de zomer toen ze er waren soms bloedheet was, was het nu soms zelfs een beetje fris. We hebben vooral veel gewone dingen gedaan aangezien het werken, school, de voetbal en alles gewoon doorgaat. We zijn naar een zo goed als lege botanische tuinen geweest, wat een verschil met Blanes in de zomer. Het was leuk om alle veranderingen te laten zien, want een verschil is het zeker vergeleken met de eerste keer dat ze op bezoek waren. Afgelopen dinsdag heb ik ze weer op de trein naar huis gezet. Na vier weken bijna elke dag samen kunnen we er weer even tegenaan :)

Afgelopen maandag heb ik Alfredo 's ochtends al heel vroeg naar het vliegveld gebracht. Hij zit in Dallas voor zijn werk. De kinderen en ik hebben een prima week en ik vond het zo na alle drukte ook prima om een paar dagen alleen te zijn. Alleen nu kijken we alle drie wel weer erg uit naar zijn thuiskomst morgen. 

Het huis

Natuurlijk hebben we ook weer dingen over het huis te vertellen. Inmiddels hebben we de verwarming naar de alleronderste verdieping laten verplaatsen zodat de verdieping waarmee we bezig zijn afgemaakt kan worden. De ruimte onder het huis is zoveel groter dan het leek nu het helemaal leeg is. Afgelopen twee weken is er veel werk verricht, er zit een wc in, komende week komt er een vloer in en beginnen ze met stuken. Ik kan niet wachten op het eindresultaat. Een fijne, schone, grote en frisse ruimte!

En dan is er nog de septic tank die niet helemaal een septic tank blijkt te zijn... Vorige week zat die opeens weer bomvol. Dit zou normaal gesproken niet moeten kunnen. Gelukkig was er snel hulp en kunnen we alles nu gewoon gebruiken maar het probleem is alles behalve opgelost. De constructie hoe het nu is, is helaas niet redden. Of we gaan een nieuwe septic tank laten plaatsen of we worden op de riolering aangesloten. Dat klinkt iets makkelijker dan het is.. Komende week gaan we kijken of we over de grond van de eigenaar van het stuk achter ons mogen. Ik vrees dat het financieel niet zo'n leuk grapje is en dat het nog een flinke klus is om uit te voeren maar ja, we gaan het zien. 

Nog iets heel anders, ik ga meelopen in de carnavalsoptocht! Nooit gedacht dat ik dat ooit zou doen.. Alles voor de integratie. Waarschijnlijk gaat Laia ook meelopen. Ik ben al een paar keer bij de voorbereidingen geweest. Alle weekenden zitten we drie uur samen om de kostuums te maken en de dansen te oefenen. Ik moet dan wel een beetje om mijzelf lachen als ik mij dan zo zie zitten tussen allemaal Spanjaarden, dat bevalt prima!

Tot het volgende stuk en mocht iemand een vraag hebben over het leven in Spanje, de emigratie of.. stel gerust!